Ο τομέας των κτιριακών κατασκευών αποτελεί έναν από τους πιο ενεργοβόρους τομείς της σύγχρονης αναπτυξιακής δραστηριότητας. Μεγάλα ποσά ενέργειας αλλά και φυσικών πόρων καταναλώνονται, τόσο κατά την διαδικασία της κατασκευής ενός κτιρίου όσο και κατά τη λειτουργία του.
Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίων, ξεπερνώντας τα όρια εφήμερης αρχιτεκτονικής μόδας, έχει σαν στόχο την εξασφάλιση των απαραίτητων εσωκλιματικών συνθηκών (θερμική και οπτική άνεση, ποιότητα αέρα), με την ελάχιστη δυνατή κατανάλωση ενέργειας, αξιοποιώντας τόσο το μικροκλίμα κάθε περιοχής, όσο και τις διαθέσιμες περιβαλλοντικές πηγές (ήλιο, αέρα, έδαφος).
Η βιοκλιματική μηχανική, ως ολοκληρωμένο σύστημα σχεδιασμού και κατασκευής κτιρίων, αναπτύσσεται μέσω τεχνικών θερμικής προστασίας του κελύφους, μέσω παθητικών ηλιακών συστημάτων, με τη χρήση τεχνικών και συστημάτων φυσικού δροσισμού και αερισμού αλλά και ορισμένων τεχνικών ορθολογικής χρήσης ενέργειας ( θερμικές ζώνες, αποθήκευση ενέργειας στα δομικά στοιχεία του κτιρίου).
Η θερμική προστασία του κελύφους, απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή θερμική συμπεριφορά του κτιρίου, επιτυγχάνεται μέσω της κατάλληλης θερμομόνωσης.
Τα συνήθη θερμομονωτικά υλικά (πολυστερίνη), εμποδίζουν την ανταλλαγή θερμοκρασίας του κτιριακού σκελετού με το περιβάλλον, περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο τις θερμικές απώλειες. Η θερμική «απομόνωση» όμως των κτιρίων, επιτυγχάνεται και μέσω του περιορισμού θερμικών απωλειών από τα ανοίγματα. Η χρήση διπλών ή και τριπλών υαλοπινάκων με διάκενα, αλλά και ειδικές κατηγορίες τέτοιων συστημάτων (ανακλαστικοί, απορροφητικοί, έγχρωμοι ή και θερμομονωτικοί υαλοπίνακες) αποβλέπουν προς αυτή την κατεύθυνση. Τέλος, τα φυτεμένα δώματα, η χρήση διπλών κελυφών για τον αερισμό των κτιρίων, η κατάλληλη επιλογή τύπου και θέσης σκιάστρων, αλλά και ειδικά ανακλαστικά επιχρίσματα (σοβάδες), αποτελούν πιο εξειδικευμένες αλλά εξίσου αποτελεσματικές λύσεις, για τη μείωση της αιτούμενης ενέργειας για ψύξη – θέρμανση.
Τα παθητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης, βασική τεχνική της βιοκλιματικής μηχανικής, έχουν ως κύριο στόχο τη συλλογή και αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας, προς θέρμανση του κτιρίου.
Το πιο συνηθισμένο παθητικό ηλιακό σύστημα, (σύστημα άμεσου κέρδους) βασίζεται στην αξιοποίηση των παραθύρων κατάλληλου προσανατολισμού. Υπάρχουν επίσης και παθητικά ηλιακά συστήματα έμμεσου κέρδους (ηλιακοί κήποι, ηλιακοί χώροι-θερμοκήπια, ηλιακά αίθρια) και απομονωμένου κέρδους (ηλιακά πανέλα) με σκοπό τη φυσική θέρμανση των κτιρίων.
Ο νότιος προσανατολισμός ( +/- 30 μοίρες από τον απόλυτο νότο) αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για την καλή λειτουργία, κατά τη χειμερινή περίοδο, όλων των παθητικών ηλιακών συστημάτων, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες, καλό είναι, να συνδυάζονται με συστήματα ηλιοπροστασίας (περσίδες, οριζόντια σκίαστρα) και δυνατότητα αερισμού.
Τέλος, κατά τη θερινή περίοδο, η αξιοποίηση συστημάτων φυσικού δροσισμού – αερισμού, μπορούν να οδηγήσουν στο σημαντικό περιορισμό της ενεργειακής κατανάλωσης των κλιματιστικών σωμάτων, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα μέσα στα κτίρια.
Η χρήση φυλλοβόλων δέντρων (σκιάζουν το καλοκαίρι, επιτρέπουν τον ηλιασμό το χειμώνα), οριζόντιων σκιάστρων στη νότια πλευρά και κατακόρυφων - ανοιγόμενων στην ανατολική και δυτική πλευρά ενός κτιρίου, μπορούν να περιορίσουν τη διείσδυση του ήλιου στο εσωτερικό των κτιρίων τους θερινούς μήνες. Ταυτόχρονα η επίτευξη συνεχούς ροής αέρα εντός των κτιρίων, οδηγεί στην απομάκρυνση της θερμότητας από το εσωτερικό τους αλλά και από τα δομικά στοιχεία προς το εξωτερικό περιβάλλον. Η επίτευξη της ζητούμενης ροής αέρα είναι εφικτή είτε μέσω οριζόντιας (διαμπερή ανοίγματα) είτε μέσω κατακόρυφης κίνησης (καμινάδες αερισμού). Οι παραπάνω μέθοδοι, συνδυασμένες με συστήματα υπεδάφιων αγωγών ανταλλαγής θερμότητας, λιμνών δροσισμού σε στέγες ή περιμετρικά των κτιρίων αλλά και υβριδικά συστήματα δροσισμού, μπορούν να οδηγήσουν σε εντυπωσιακά επίπεδα εξοικονόμησης ενέργειας.
Η βιοκλιματική μηχανική, μέσω των τεχνικών που χρησιμοποίει, αποτελεί την πιο ορθολογική αντιμετώπιση της δυναμικής σχέσης κτίριο – περιβάλλον – άτομο οδηγεί σε αποδοτικότερα ενεργειακά κτίρια, σε περιβαλλοντική αναβάθμιση και βελτίωση της υγιεινής του κλειστού περιβάλλοντος. Η εφαρμογή των τεχνικών της βιοκλιματικής μηχανικής αποτελεί το βασικό παράγοντα για την επίτευξη της αειφορίας στη δόμηση και συνεπώς υποχρέωση απέναντι στις επόμενες γενιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου