Κεντροαριστερά. Ρομαντικό ή εφικτό ?

Κεντροαριστερά. Ρομαντικό ή εφικτό ?
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=30037

Καθώς πλησίαζες προς το Ακροπόλ ένιωθες ότι πλησιάζεις σε μαιευτήριο. Οι στενοί συγγενείς ήταν από νωρίς εκεί και σιγά σιγά έρχονταν ολοένα και περισσότεροι για να ακούσουν από κοντά το πρώτο κλάμα. Αντί για τα its a boy μπαλονάκια το μόνο που κράταγε ο κάθε προσερχόμενος ήταν το ιδεολογικό του εισιτήριο.
Και ήταν πολλοί αυτοί και ήταν πολύχρωμα τα εισιτήρια τους.
Μα είναι τόσο σπουδαίο αυτό το μωρό? αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Το μόνο σίγουρο είναι πάντως ότι το περίμεναν πολλοί.

Περνούσα αργά και μάλλον σκεπτικά  ανάμεσα από τον, όχι πολύ ακόμα, κόσμο. Κοντοστάθηκα δίπλα σε ένα από τα πολλά πηγαδάκια που είχαν σχηματιστεί έξω από το θέατρο. Η απόσταση από το πολυτεχνείο ήταν μικρή με τα πόδια αλλά πολύ μακρινή με το όχημα του χρόνου. Το πρόδιδαν εξάλλου και οι ρυτίδες της μετάνοιας και της απογοήτευσης στα πρόσωπα της παρέας που συζητούσε δίπλα μου.
"Μοιάζει καλή προσπάθεια"
"Μοιάζει αλλά ποιος μπορεί να την καθοδηγήσει?"
Έκανα να αγνοήσω το ερώτημα, εξάλλου δεν απευθυνόταν σ εμένα. Τα 32 όμως ράμματα στο στόμα μου, ένα για κάθε χρόνο ζωής μου, δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν το στόμα μου κλειστό κι έτσι, δανειζόμενος λίγο ακόμη από το  ύστατο θράσος της ύστερης νιότης μου,  γύρισα προς τον καλοντυμένο κύριο που αναζητούσε τον καθοδηγητή :
"Δε χρειαζόμαστε καθοδηγητές, συνθέτες χρειαζόμαστε"
Η κεντροαριστερά δεν είναι πολιτικός χώρος. Είναι τόσο μεγάλο το φάσμα της που η ενοποίηση της με ηγεμονικές προσεγγίσεις μπορεί να τη βαβελοποιήσει.
Η κεντροαριστερά είναι σύνθεση.
Είναι σύνθεση πολιτικών χώρων, σύνθεση αξιών, σύνθεση νεωτερικότητας και ανάγκης για μεταρρυθμίσεις με παραδοσιακές αξίες και δομές, σύνθεση δημόσιων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών, σύνθεση νεανικού ενθουσιασμού και ώριμων προσεγγίσεων αλλά κυρίως είναι η σύνθεση του ρομαντικού και του εφικτού.
Αυτό είναι η κεντροαριστερά. Η σύνθεση του ρομαντικού και του εφικτού.
Μετά τη μικρή παύση που προκάλεσε η απροσδόκητη εισβολή μου στην κουβέντα, ήρθε μια μάλλον ενοχική αλλά και εξομολογητική απάντηση
"Κάναμε λάθη" είπε η κυρία της παρέας με το άβαφο γκριζωπό μαλλί.
Πλέον έκανα χρήση των δικαιωμάτων του μέλους μιας παρέας.
"Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Φέρατε στον τόπο τα αυτονόητα αλλά ναι κάνατε και λάθη. Επιτρέψατε να μπουν στο χώρο και μάλλον να τον διαμορφώσουν, άνθρωποι χωρίς ιδεολογικό εισιτήριο, οπορτουνιστές, που προσδοκούσαν στον ατομικό πλουτισμό τους, είτε αυτός ήταν οικονομικός είτε κοινωνικός. "
"Άρα ξέρετε. Ελπίζουμε να μην κάνετε το ίδιο"
"Ελπίζω να μας βοηθήσετε να μην κάνουμε το ίδιο. Θα σας ξανάβρω στους μπαξέδες..."

Υ.Γ. Α! Ήταν και ο Βενιζέλος, και ο Σημίτης και ο Ψαριανός και τα αυτιά του Κουβέλη και του Λοβέρδου εκεί, αλλά ήταν κι ο φίλος μου ο Γιώργος αγρότης από την Κόρινθο, ο κύριος Νίκος που είχε το μαγαζάκι απέναντι από το φοιτητικό μου σπίτι, ήταν και η Μαρία, και ο Χάρης  και, και, και, και άλλοι δυο χιλιάδες περίπου !

Θοδωρής Δουλουμπέκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.